Manyetodirençlilik, (manyetorezistiflik ) bazı malzemelerin manyetik bir alana maruz kaldığında gösterdiği bir özelliktir. Buna göre manyetodirençliliğe sahip malzemelerin elektrik direnci manyetik alanla birlikte değişmektedir. Bu özellik ilk kez 1857 yılında William Thomson tarafından farkedilmiştir. Kendisi o yıllarda elektrik direncini yüzde 5 den fazla değiştirememişse de bugün teknolojinin yardımıyla %600 lere kadar değiştirilebilmektedir.
En son araştırmalarla çok yüksek manyetodirençlilik ve tünelleme manyetodirençlilik özelliğine sahip malzemeler üretmek mümkün olabilmiştir. . Tünelleme ve çok yüksek manyetodirençlilik özelliği elektronların spinlerine dayanmaktadır ve bu yüzden spintronik sahasının bir parçacısıdır.
Bugünkü bilgisayarlar bu özellikten faydalanmaktadır. Harddisk dediğimiz donanımlar manyetodirençlilik özelliğini (ve yine çok yüksek manyetodirençliliği de )kullanan donanımlardır. Disklerin okuyucu iğnesi veya kafası elektrik direnci manyetik alana bağlı olarak değişen bir takım maddelerden imal edilir. Harddiskte bilgiyi temsil eden bitler, küçük bir mıknatıs gibi saklanmaktadır. Okuyucu kafa altından geçen ve bir biti temsil eden bu küçük mıknatısı algıladığında elektriksel direnci değişmektedir. Bu sayede kafa bu etki sayesinde bilgiyi (burada bir bit, yani lojik 1 bilgisini ) işlemciye gönderebilmektedir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder